احادیثی از امام رضا علیه السلام

1) لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یَأْمَنْ جَارُهُ بَوَائِقَه‏.

از ما نیست کسی که همسایه اش از شر و بلاهای او درامان نباشد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 31، ح3
********************************************
2) الْإِمَامُ الْأَمِینُ الرَّفِیقُ وَ الْوَالِدُ الرَّقِیقُ وَ الْأَخُ الشَّفِیقُ وَ مَفْزَعُ الْعِبَادِ فِی الدَّاهِیَة.

امام، امینی  همراه، پدری مهربان،  برادر تنی، و در مصائب پناه بندگان است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 20، ح1
********************************************
3) الْإِیمَانُ عَقْدٌ بِالْقَلْبِ وَ لَفْظٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْجَوَارِحِ لَا یَکُونُ الْإِیمَانُ إِلَّا هَکَذَا.

ایمان عبارتست از اعتقاد قلبی، اقرار زبانی و عمل با جواررح و ایمان غیر از این نخواهد بود.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 22، ح3

********************************************
4) إِنَّ الصَّمْتَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْحِکْمَةِ إِنَّ الصَّمْتَ یَکْسِبُ الْمَحَبَّةَ إِنَّهُ دَلِیلٌ عَلَى کُلِّ خَیْر.

سکوت دری از درهای حکمت است، سکوت جلب محبت می کند و راهنمای هر خیری است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 26، ح14
********************************************
5) صَدِیقُ کُلِّ امْرِئٍ عَقْلُهُ وَ عَدُوُّهُ جَهْلُه‏.

دوست انسان عقل او و دشمنش جهل است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 26، ح15
********************************************
6) الْحَیَاءُ مِنَ الْإِیمَان‏.

حیاء از ایمان سرچشمه می گیرد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 26، ح23
********************************************
7) لَا یَجْتَمِعُ الْمَالُ إِلَّا بِخِصَالٍ خَمْسٍ بِبُخْلٍ شَدِیدٍ.

مال و ثروت انباشته نمی شود مگر به پنج جهت: بخل شدید، آرزوی طولانی، حرص زیاد و غالب، قطع رحم و ترجیح دنیا بر آخرت.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح13
********************************************
8) مَنْ تَذَکَّرَ مُصَابَنَا فَبَکَى وَ أَبْکَى لَمْ تَبْکِ عَیْنُهُ یَوْمَ تَبْکِی الْعُیُون‏.

هر کس مصائب ما را بیاد آورد و بگرید و دیگران را بگریاند چشمش در روزی که تمام چشم ها گریان است گریان نخواهد بود.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح47
********************************************
9) مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَى مَا یُکَفِّرُ بِهِ ذُنُوبَهُ فَلْیُکْثِرْ مِنَ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فَإِنَّهَا تَهْدِمُ الذُّنُوبَ هَدْماً.

هر کس چیزی نمی یابد که کفاره گناهانش قرار دهد در عوض بر محمد و آله او بسیار صلوات فرستد زیرا صلواتگناهان را کاملاً از بین می برد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح47
********************************************
10) یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَکُونَ مَعَنَا فِی الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَیْکَ بِوَلَایَتِنَا.

ای پسر شبیب اگر دوستداری با مادر درجات عالی بهشت همراه باشی در اندوه ما اندوهگین و در خوشحالی ما خوشحال باش و بر تو باد به ولایت ما.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح54
********************************************
11) یَا ابْنَ أَبِی مَحْمُودٍ إِذَا أَخَذَ النَّاسُ یَمِیناً وَ شِمَالًا فَالْزَمْ طَرِیقَتَنَا فَإِنَّهُ مَنْ لَزِمَنَا لَزِمْنَاهُ وَ مَنْ فَارَقَنَا فَارَقْنَاه‏.

ای پسر ابی محمود وقتی مردم به چپ و راست می روند تو ملازم طریقه ما باش زیرا هرکس با ما همراه شود ما با او همراه هستیم و هر کس از ما  جدا شد ما نیز از او جدا خواهیم شد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح58
********************************************
12) رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحْیَا أَمْرَنَا... یَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ یُعَلِّمُهَا النَّاس‏.

خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده بدارد، علوم ما را فراگیرد و به مردم بیاموزد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح64
********************************************
13) السَّخِیُّ یَأْکُلُ مِنْ طَعَامِ النَّاسِ لِیَأْکُلُوا مِنْ طَعَامِه‏.

سخاوتمند از طعام دیگران استفاده می کند تا آنان نیز از سفره او استفاده کنند.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 30، ح26
********************************************
14) الْبَخِیلُ بَعِیدٌ مِنَ الْجَنَّةِ بَعِیدٌ مِنَ النَّاسِ قَرِیبٌ مِنَ النَّار.

بخیل از بهشت دور است و از مردم نیز دور است و به آتش نزدیک است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 30، ح27
********************************************
15) اسْتِعْمَالُ الْعَدْلِ وَ الْإِحْسَانِ مُؤْذِنٌ بِدَوَامِ النِّعْمَة.

به عدل و احسان رفتار نمودن خود اعلام به دوام نعمت است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 30، ح52
********************************************
16) الْمُؤْمِنُ الَّذِی إِذَا أَحْسَنَ اسْتَبْشَرَ وَ إِذَا أَسَاءَ اسْتَغْفَر.

مومن به خدا کسی است که چون نیکی کند از خود مسرور باشد و چون بدی از او سرزند استغفار کند.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 31، ح3
********************************************
17) لِلْإِمَامِ عَلَامَات‏...  وَ یَکُونُ أَوْلَى بِالنَّاسِ مِنْهُمْ بِأَنْفُسِهِمْ وَ أَشْفَقَ عَلَیْهِمْ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أُمَّهَاتِهِم‏.

برای امام علاماتی است یکی ار آنها این است که ولایت او بر مردم از خودشان بیشتر است و نسبت به مردم از پدر و مادرشان دلسوز تر است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 19، ح1
********************************************
18) أَرْبَعَةٌ أَنَا لَهُمْ شَفِیعٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ الْمُکْرِمُ لِذُرِّیَّتِی مِنْ بَعْدِی وَ الْقَاضِی لَهُمْ حَوَائِجَهُمْ وَ السَّاعِی لَهُمْ فِی أُمُورِهِمْ عِنْدَ اضْطِرَارِهِمْ إِلَیْهِ وَ الْمُحِبُّ لَهُمْ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِه‏.

چهار طائفه را من در قیامت شفاعت خواهم کرد: کسیکه ذریه ام را محترم بدارد و کسیکه حوائج آنرا برآورد و آنکه در هنگام اضطرارشان به هر وجه یاریشان کند و آنکه به دل و زبان هر دو آنها را دوست بدارد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 31، ح4
********************************************
19) لَا یَنْبَغِی لِلرَّجُلِ أَنْ یَدَعَ الطِّیبَ فِی کُلِّ یَوْمٍ فَإِنْ لَمْ یَقْدِرْ فَیَوْمٌ وَ یَوْمٌ لَا فَإِنْ‏ لَمْ یَقْدِرْ فَفِی کُلِّ جُمُعَةٍ وَ لَا یَدَعْ ذَلِک‏.

سزاوار نیست انسان هیچ روزی عطر و بوی خوش را ترک کند اگر هر روز برایش ممکن نیست لااقل یک روز در میان عطر بزند و اگر این مقدار هم نمی تواند در هر جمعه عطر بزند و این کار را ترک نکند.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح21
********************************************
20) لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ طَرْفَةَ عَیْنٍ مِنْ حُجَّةٍ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا.

اگر زمین به یک چشم بهم زدن خالی از حجّت باشد اهل خود را فرو خواهد برد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح4
********************************************
21) مَنْ رَضِیَ شَیْئاً کَانَ کَمَنْ أَتَاه‏.

هر کس از کاری راضی باشد مثل کسی است که آنرا انجام داده.